Jandarma Teşkilatı’nın temelleri, “Asakir-i Zaptiye Nizamnamesi”nin 1869’da yürürlüğe girmesiyle atıldı. Her ilde zaptiyeden oluşan “zaptiye alayı” kurulmasıyla teşkilatlanmaya başlandı. Arşivlerde 1839’dan itibaren “jandarma” adına rastlanmasıyla, Jandarma Teşkilatı’nın 1839’da kurulduğu kabul edildi.
Sait Paşa döneminde 1879’da “Umum Jandarma Merkeziyesi” kuruldu. İkinci Meşrutiyet’in ilanıyla 1909’da “Umum Jandarma Kumandanlığı” adını aldı. 1930’da çıkarılan Jandarma Kanunu ile hukuki statüsü netlik kazandı.
Jandarma Teşkilatı, Birinci Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı’nda iç güvenlik görevlerini yerine getirirken yurt savunmasında da aktif rol aldı. Cumhuriyet’in ilanından sonra teşkilat, 1930’da 1706 sayılı Jandarma Kanunu ile düzenlendi.
1937’de “Jandarma Teşkilat ve Vazife Nizamnamesi” ile teşkilat üç gruba ayrıldı. Jandarma, 1956’da sınır ve gümrük görevlerini de üstlendi. Havacılık birliği, 1968’de Diyarbakır’da kuruldu.
1983’te yürürlüğe giren 2803 sayılı Kanun ile jandarmanın görev ve yetkileri netleştirildi. 15 Temmuz 2016’daki darbe girişiminin ardından, Jandarma Genel Komutanlığı 2016’da İçişleri Bakanlığı’na bağlandı.
Jandarma Teşkilatı, tarih boyunca ülkenin güvenliği ve huzuru için önemli görevler üstlenmiş ve sürekli olarak modernleşerek çağın gereksinimlerine uyum sağlamıştır.
